"Oni zginęli, byśmy jako wolni mogli żyć"

   23 sierpnia 1939 r. dwaj nasi grabieżcy - Hitler i Stalin -  zawarli pakt  rozbioru polskich ziem i wynisz­czenia Narodu Polskiego. Mieliśmy znik­nąć z mapy Europy i to nie tylko przeciw­nicy wrażych potęg, ale w ogóle Polacy.

     Hitlerowcy i sowieci po rozgromieniu bohaterskiej Armii Polskiej, przystąpili do niszczenia żywej substancji Narodu. Najpierw więc sowieci na terenach wschodnich zaczęli zaraz po wrześniu aresztować pracowników administracji państwowej, duchownych, policjantów, nauczycieli oraz, co dziwne, członków Komunistycznej Partii Polski i byłych pracowników swojego wywiadu. W większości ich w okrutny sposób rozstrze­lali, a pozostałych wywieźli na daleką pół­noc do łagrów. Ofiarą tego systemu padł między innymi śp. Antoni Karpowicz, oj­ciec Ks. Romana, którego jako 14 - letnie­go chłopca wywieźli na Kołymę. Przeżył wprawdzie, ale nabawił się różnych chorób, które Go w końcu zmogły. Sam widziałem Jego odmrożone nogi, które do końca ży­cia stanowiły wielką i bolesną ranę. On był niebezpiecz­nym wrogiem tow. Stalina. Miał 14 lat.

      Dziwna rzecz! Rozmawiałem z bardzo licznymi oso­bami, które w młodości były zwolennikami idei komuni­stycznej. Dziś przekonali się, że to wszystko, co im mó­wiono na zebraniach, było zwykłą propagandą, a oni sa­mi służyli obcemu imperializmowi. Do tego nie chcieli się jednak przyznać.

      Gdy zaś chodzi o sprawy religijne, dalej pozostawa­li przy swoim. Powtarzali stare slogany ateistyczne, a co najwyżej twierdzili, że na stare lata nie wyznają już żad­nego systemu wartości. Słowem sprawdziła się tu zasada Voltaire,a: "Kłam, kłam, a zawsze coś pozostanie."

      Hitlerowcy zaczęli wysiedlenia nieco później. (Sowieci 10.11.1940 r. zaczęli masowe wywózki na Sybir, hitlerowcy w połowie 1940 r.). Cały naród stanął do walki w swojej obronie. Zaraz po wrześniu 1939 r. po­wstawały liczne grupy partyzanckie, by bronić ludność cywilną. Te liczne for­macje zbrojne w dniu 14 lutego 1942 r. gen. Władysław Sikorski, premier Rządu Rzeczypospolitej na Uchodź­stwie i Naczelny Wódz zjednoczył w jedną potężną formację, nadając jej nazwę Armii Krajowej.

      W naszym kościele parafialnym jest ta­blica pamiątkowa ku czci poległych, partyzantów  Rejonu Biłgorajskiego, poświęcona jeszcze w latach siedem­dziesiątych, kiedy niechętnym okiem władze reżimowe patrzyły na tę zasłużoną formację.

      Każdego roku w drugą niedziele lutego modlimy się za poległych żołnierzy AK. Zawsze będziemy o nich pamiętać. "Oni zginęli, byśmy jako wolni mogli żyć".

 


Autor: Ks. Kan. Bogusław Wojtasiuk
2010-05-09


KALENDARZ

Poniedziałek
30
grudnia




15.00 - Koronka do Miłosierdzia Bożego

SŁOWO BOŻE NA DZIŚ

TRANSMISJA MSZY ŚWIĘTEJ

KATOLICKIE PRZEDSZKOLE

ZGROMADZENIE SIÓSTR SERAFITEK

Z GALERII

Najnowsze intencje

Matko Boża Nieustającej Pomocy prosimy Cię o dar potomstwa dla nas.

Za wstawiennictwem Matki Najświętszej proszę Pana Jezusa o zdrowie, miłosierdzie nad grzechami, szczęśliwą podróż, opiekę od zła i błogosławieństwo w całym życiu dla całej rodziny Jana.

Matko Boza Ciebie prosimy ratuj rodzine,ratuj nas przed epidemia .O uzdrowienie,zbawienie Mikolaja,Tomasza,Ani.Za rodzenstwo Ewe,Bogdana ,rodzine,za Ele ,dzieci.O przeblaganie,wynagrodzenie za grzechy Ani,Tomasza,Mikolaja ,Ele,za dzieci Mariole,rodzine.Za wszystkie grzechy popelnione w tych rodzinach .Za zmarlych rodzicow,przodkow z tych rodzin o Niebo .O zbawienie grzesznikow.Za dusze w czyscu cierpiace,za sp Pawla Kowalczyk.,za Sp Abp Henryka Hoser

Wszystkie intencje

Kalendarium Parafialne

3 XII 1717 r. – Pierwszy proboszcz parafii w Biłgoraju - ks. Jan Mroczkowski.

28 XI 1982 r. dokonano poświęcenia nowo wybudowanej kaplicy Chrystusa Króla i sali katechetycznej na osiedlu Różnówka. Kaplica wybudowana dzięki ogromnemu wkładowi ks. Edmunda Markiewicza należała do naszej parafii przez okres 9 lat i jest małym kościołem pw. Chrystusa Króla.

Dzieje Parafii

Biłgoraj i okolice na fotografii

Festiwal SOLI DEO

Klub Strzelecki i Klub Kolekcjonerski Victoria - Biłgoraj