Wielka Sobota - Pusty grób
W atmosferze zadumy, ciszy i modlitwy przy Grobie Pańskim, Kościół oczekuje na Zmartwychwstanie Chrystusa celebrowane właśnie podczas liturgii Wigilii Paschalnej. Dzisiejsza liturgia dotyczyła tego, co najważniejsze – całej Tajemnicy Zbawienia.
To co w niej najistotniejsze, rozpoczęło się przed kościołem, już po zapadnięciu zmroku. Do rozpalonego ogniska podeszli kapłani i służba liturgiczna. Tu nastąpiło poświęcenie ognia, a potem główny celebrans nakreślił na paschale znak krzyża oraz umieścił pięć symbolicznych gwoździ w formie krzyża wypowiadając słowa „Chrystus wczoraj i dziś, Początek i Koniec, Alfa i Omega. Do niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków”.
Od poświęconego ognia paschał symbolizujący Chrystusa został zapalony i wniesiony do okrytego mrokiem kościoła. Wszyscy zgromadzeni w kościele zapalili od niego swoje świece, przekazując sobie wzajemnie światło. Oto dokonała się Pascha, przejście z mroku do jasności, ze śmierci do życia. Chrystus swoim zmartwychwstaniem rozprasza ciemności grzechu i śmierci i na powrót wlewa w serca radość życia.
Gdy kościół na nowo zajaśniał blaskiem światła, symbolikę paschału wyjaśniło śpiewane Orędzie Wielkanocne: „Weselcie się już zastępy aniołów w niebie (...) Raduj się Ziemio opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla Wieków poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywał (...) Tej nocy Chrystus, skruszywszy więzy śmierci jako zwycięzca wyszedł z otchłani (...) O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś Swego Syna (...)”.
Wielkosobotnia, wyjątkowo rozbudowana Liturgia Słowa, pokazała całą historię Zbawienia: od początku świata, przez ofiarę Abrahama, wyprowadzenie narodu wybranego z Egiptu, przejście Izraelitów przez Morze Czerwone, trwałość nowego i wiecznego przymierza, aż do czasu, gdy Jednorodzony Syn Boży stał się Barankiem, by zbawić grzechy świata. Tej nocy też, po raz pierwszy od ponad czterdziestu dni, zabrzmiał uroczysty śpiew Alleluja.
Po Liturgii Słowa uczestniczyliśmy w Liturgii Chrzcielnej, na którą złożyło się odśpiewanie Litanii do Wszystkich Świętych, która podkreśla jedność Kościoła, błogosławieństwo wody i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Dzisiejszego wieczoru zostaliśmy też pokropieni w imię Chrystusa wodą życia.
Jako święci i umiłowani przez Boga, przystąpiliśmy do Stołu Eucharystycznego. Ten, który z miłości do człowieka ofiarował się w zbawczej ofierze, który powstał z martwych i dał udział w swojej łasce przez chrzest, karmił nas swoim Ciałem i Krwią, pokarmem, który daje życie wieczne.
Wraz z pierwszymi promieniami słońca w niedzielny poranek, jakże wyraziście zabrzmią słowa Wielkanocnego Orędzia: „Niech ta świeca płonie, gdy wzejdzie słońce nie znające zachodu: Jezus Chrystus, Twój Syn Zmartwychwstały, który oświeca ludzkość swoim światłem i z Tobą żyje i króluje na wieki wieków”. Zanurzmy się więc w wielkiej radości nieba i ziemi. Chrystus Zmartwychwstał!
Autor: Ewa M.
01.04.2018 15:47