Wniebowzięcie NMP - Główny odpust w naszej parafii
Jest to jeden z najstarszych obchodów liturgicznych ku czci Matki Bożej. W V w. w dniu 15 sierpnia obchodzono w Jerozolimie pamiątkę świętej Bożej Rodzicielki.
W VI w. obchód ten rozpowszechnił się w krajach zachodnich jako Zaśnięcie NMP i pod tym tytułem przyjął się w Rzymie od połowy VII w. a w VIII wieku zaczęto je obchodzić Jako Wniebowzięcie NMP. Świadkiem obchodzenia Wniebowzięcia NMP w liturgii rzymskiej jest Ewangeliarz z Wurzburga. Sakramentarz gregoriański przesłany przez papieża Hadoriana I (772-795) cesarzowi Karolowi Wielkiemu, zawiera wyraźnie tytuł: Wzięcie do nieba NMP. Szczególne znaczenie dla wartości święta udziału Maryi w chwale Jej Syna miało zdogmatyzowanie tej prawdy przez Papieża Piusa XII w 1950 r. w bulli Munificentissimus Deus: Maryja dopełniwszy biegu życia ziemskiego, została z ciałem i duszą wzięta do chwały niebieskiej.
Z uroczystością Wniebowzięcia NMP wiąże się zwyczaj błogosławienia ziół. Powstał on w X wieku. Nawiązuje do ogólnoludzkiej wiary w dobroczynne i terapeutyczne działanie ziół. Różne ilości ziół przynoszono do kościołów od 9 do 27, układając artystyczne bukiety.
W Polsce 15 sierpnia często zbiega się z zakończeniem żniw, stąd wieńce zawierają podstawowe rodzaje zbóż. Błogosławienie ich staje się w najpełniejszym tego słowa znaczeniu błogosławieństwem Boga za coroczne zbiory, za wszystko co z Bożej mamy ręki. Wiązanie tego zwyczaju z Wniebowzięciem NMP zasadza się na przekonaniu, że Ona Jest przedstawicielką odkupionej ludzkości, budząca nadzieję na zbawienie całego świata. Ona Jest Kwiatem pól, Lilią dolin. Lecznicze zioła zbierano dopiero po 15 sierpnia - stąd ludowa nazwa święta - Matka Boża Zielna.
Autor: Mirosław K.
17.08.2013 00:13